Η πρώτη Εργατική Πρωτομαγιά στην Ελλάδα

       Εκεί όπου βρίσκεται σήμερα το Καλλιμάρμαρο Στάδιο γιορτάστηκε η πρώτη στην Ελλάδα Εργατική Πρωτομαγιά, στις 2 Μάη του 1893, με οργανωτή τον Σταύρο Καλλέργη και τον Κεντρικό Σοσιαλιστικό Σύλλογό του.

Λίγα χρόνια πριν το 1890 ο Στ. Καλλέργης - εφαρμόζοντας την απόφαση της Β΄ Διεθνούς, που όριζε την 1η Μάη ως ημέρα αγώνων της εργατικής τάξης και τιμής προς τους Αμερικανούς εργάτες που δολοφονήθηκαν στο Σικάγο την 1η Μάη 1886 - οργάνωσε μια συγκέντρωση συμβολικού γιορτασμού της Πρωτομαγιάς στις στήλες του Ολυμπίου Διός, μεταξύ φίλων και συντρόφων, όπου και ανήγγειλε την ίδρυση του Σοσιαλιστικού Συλλόγου και την έκδοση της εφημερίδας «ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗΣ». Την Πρωτομαγιά του 1891 ο Στ. Καλλέργης μαζί με 12 ακόμα Σοσιαλιστές πήγαν ομαδικά στο φωτογραφείο Σούτσου και φωτογραφήθηκαν, σε ένδειξη συμβολικής συμμετοχής στην παγκόσμια διαμαρτυρία των εργαζομένων. Τον επόμενο χρόνο, την Πρωτομαγιά του 1892, 30 σοσιαλιστές με επικεφαλής τον Στ. Καλλέργη συγκεντρώθηκαν μπροστά στο Στάδιο, διαμαρτυρόμενοι κατά του «πλουτοκρατικού αθλίου συστήματος».

Το 1893 η Εργατική Πρωτομαγιά αποκτά για πρώτη φορά μαζικό χαρακτήρα. Στην εφημερίδα «ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗΣ» (αριθμός φύλλου 23, πρώτο 15ήμερο του Μάη 1893) αναγγέλλεται η πρωτομαγιάτικη εκδήλωση:

 «Στας δύο Μαΐου, ημέρα Κυριακήν, 5μ.μ. εις το Αρχαίον Στάδιον όπισθεν του Ζαππείου, εις την γέφυραν όπου είναι τα Αγγλικά μνημεία με κυπαρίσσια: Όλοι οι Σοσιαλισταί και οι υπό μισθόν πάσχοντες θα συναθροισθώσι διά να υπογράψωσι Ψήφισμα προς την Βουλήν των Ελλήνων...».

Οι συγκεντρωμένοι φθάνουν περίπου τους 2.000. Ένας μεγάλος αριθμός για την εποχή εκείνη, δεδομένων των πολιτικών συνθηκών, αλλά και του συνολικού πληθυσμού Αθήνας και Πειραιά που δεν ξεπερνούσε τις 150.000. Τη μαζική αυτή συγκέντρωση αποτελούσαν μέλη του Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου, αλλά και «μέγα πλήθος εκ των πασχουσών εργατικών τάξεων των ευρισκομένων υπό τον ζυγόν του μισθού...» όπως γράφει η εφημερίδα «ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗΣ» στο επόμενο φύλλο της.

Ο Στ. Καλλέργης, μιλώντας στους συγκεντρωμένους, ανέπτυξε τη δράση και τους στόχους των σοσιαλιστών και διάβασε ψήφισμα, το οποίο κάλεσε να υπογράψουν για να κατατεθεί στη Βουλή.

Στο ψήφισμα σημειώνεται «...διαμαρτυρόμεθα κατά του σημερινού πλουτοκρατικού αθλίου συστήματος και ζητούμεν την επί του παρόντος βελτίωσιν της θέσεως των εργατών και μισθωτών και την διάδοσιν των σοσιαλιστικών αρχών, με σκοπόν την κατάργησιν του κληρονομικού δικαιώματος και της ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής διά νομίμων και ειρηνικών μέσων, εάν δε ταύτα αποδειχθώσιν ανεπαρκή τότε διά παντός μέσου να διαδώσωμεν, να επιβάλλωμεν και να εφαρμόσωμεν τας ιδέας μας». Στη συνέχεια αναφέρεται το πλαίσιο αιτημάτων,αποκαλυπτικό για την κατάσταση της εργατικής τάξης την εποχή εκείνη:

«α) Την Κυριακή να κλείωσι τα καταστήματα και τα εργοστάσια καθ' όλην την ημέραν και οι πολίται να αναπαύονται.

β) Οι εργάται και οι μισθωτοί να εργάζονται 8 ώρες την ημέραν.

γ) Να απονέμεται σύνταξις εις τους εκ της εργασίας παθόντας και καταστάντας ανικάνους, προς συντήρησιν εαυτών και της οικογενείας των.

δ) Να καταργηθώσιν αι θανατικαί εκτελέσεις.

ε) Να καταργηθεί η διά χρέη προσωπική κράτησις και

στ) Το Διοικητικό Συμβούλιον του Κεντρικού Συλλόγου να επιδώσει το Ψήφισμα τούτο εις την Βουλήν».

Το Ψήφισμα υπέγραψαν 500 άτομα. Όμως καθώς η επίδοσή του στη Βουλή καθυστέρησε περίπου επτά μήνες, τα μέλη του Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου συνέχισαν να μαζεύουν υπογραφές. Στις 2 Δεκεμβρίου 1893 όταν τα μέλη του Δ.Σ του Συλλόγου με επικεφαλής τον Στ. Καλλέργη πήγαν στην Παλαιά Βουλή να επιδώσουν το Ψήφισμα, είχαν μαζευτεί 2.000 υπογραφές.

Ο πρόεδρος της Βουλής παραλαμβάνει το Ψήφισμα. Ο Καλλέργης ανέβηκε στο θεωρείο των δημοσιογράφων, περιμένοντας να ακούσει τον πρόεδρο να το διαβάζει, κάτι που δεν έγινε. Το γεγονός αυτό προκάλεσε την αντίδραση του Καλλέργη, που από τα δημοσιογραφικά θεωρεία άρχισε δυνατά να αναφέρει το περιεχόμενο του Ψηφίσματος. Μια ομάδα αστυνομικών τον συλλαμβάνουν και τον τραβούν έξω από την αίθουσα της Βουλής, ενώ αυτός φωνάζει «Ζήτω ο Σοσιαλισμός». Ο Καλλέργης ξυλοκοπήθηκε από τα όργανα της τάξεως και δικάστηκε σε 12 ημέρες φυλάκιση. Έτσι, έληξε η πρώτη στην Ελλάδα Εργατική Πρωτομαγιά και τα γεγονότα που συνδέθηκαν με αυτή.

Τον επόμενο χρόνο, το 1894, Καλλεργικοί, Δρακουλικοί και Αναρχικοί παίρνουν την απόφαση να γιορτάσουν όλοι μαζί την Πρωτομαγιά. Η εκδήλωση σημείωσε τεράστια επιτυχία με τη συμμετοχή πάνω από 6.000 ατόμων.

Σαμπιχά Σουλεϊμάν:Δεν είναι εύκολο να είσαι Τσιγγάνος...

Ανακοίνωση για την απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να την αποσύρει από το ευρωψηφοδέλτιό του, μετά από

τις αντιδράσεις των τοπικών οργανώσεων, εξέδωσε η Σαμπιχά Σουλεϊμάν αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι δέχθηκε επιθέσεις και συκοφαντίες με αφορμή την υποψηφιότητά της.

Ολόκληρη η ανακοίνωση της κ. Σουλεϊμάν έχει ως εξής:

«Η επίθεση και οι συκοφαντίες που δέχθηκα με αφορμή την υπόδειξή μου ως υποψηφίας ευρωβουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ, δεν με ξαφνιάζουν. Από τη στιγμή που οι γυναίκες Ρομά του Δροσερού αποφασίσαμε να αγωνιστούμε για τη μόρφωση και τη βελτίωση της ζωής των παιδιών μας, πριν από οκτώ περίπου χρόνια, δεχτήκαμε τις πιο εξωφρενικές επιθέσεις από πολλές πλευρές του τύπου, τουρκικού και ελληνικού ,αλλά και των τοπικών αρχών της πόλης και του νομού.

Παρόλα αυτά δεν μετανιώνουμε που χάρη στο εκπαιδευτικό έργο που προσφέραμε υπερτριπλασιάστηκε ο αριθμός των Ρομά μαθητών και μειώθηκε δραστικά η σχολική διαρροή μεταξύ των μαθητών μας. Βοηθήσαμε έτσι στην δημιουργία και δεύτερου δημοτικού σχολείου καθώς και γυμνασίου.

Δεν μετανιώνουμε που, για πρώτη φορά στην ιστορία του οικισμού μας, τα παιδιά μας φοιτούν στο γυμνάσιο και στο Λύκειο. Ευχαριστούμε όσους ,από την κοινωνία της Ξάνθης αλλά και από όλη την Ελλάδα ,όλα αυτά τα χρόνια, μας στήριξαν στο όνειρό μας. Καθηγητές πανεπιστημίου, γιατρούς, μηχανικούς, δικηγόρους, φοιτητές, ενεργούς πολίτες της κοινωνίας της Θράκης, ιδρύματα με σπουδαία προσφορά στον τόπο που μας αγκάλιασαν με αυταπάρνηση και αγάπη. Ευχαριστούμε και τους θρακιώτες δασκάλους, ψυχολόγους ,κοινωνικούς λειτουργούς, καθηγητές και άλλους που στάθηκαν κοντά στα παιδιά μας, παράλληλα με τους εκπαιδευτικούς των σχολείων μας που δουλεύουν με πραγματική αυταπάρνηση.

Οι επιθέσεις, που λόγω της υποψηφιότητας μου, αναζωπυρώθηκαν και πάλι, οφείλονται πάντα στους ίδιους λόγους: είμαστε κάτοικοι του πιο υποβαθμισμένου τόπου της χώρας μας. Δεν έχουμε δικαίωμα να είμαστε πολίτες. Στις ειλικρινείς τους εξομολογήσεις, πολλοί τοπικοί άρχοντες μιλούν για μπουλντόζες που θα πρέπει να μας ξεριζώσουν από το χωριό μας και να πάμε στο καλό. Οι μισοί κάτοικοι του χωριού μας, που ευρίσκεται στην Ξάνθη πριν από την προσάρτηση της Θράκης στην Ελλάδα, δουλεύουν εργάτες στα σπαράγγια, πωλούν λουλούδια και μπαλόνια σε όλη την χώρα, πεθαίνουν από τις κακουχίες πριν από τα 55 τους.

Δεν καταφέραμε δυστυχώς παρά τις προσπάθειές μας, να βάλουμε στο σχέδιο πόλεως τον οικισμό. Όλα τα σπίτια και τα υποτυπώδη καταστήματά μας είναι παράνομα. Είμαστε έτσι έρμαιο στους εκβιασμούς αυτοδιοικητικών παραγόντων και πολιτικών που μας θυμούνται πάντα πριν από τις εκλογές.

Δώσαμε στους συντοπίτες μας,το δικαίωμα να ονειρεύονται για τα παιδιά τους, τη δυνατότητα να νοιώθουν πολίτες αυτής της χώρας.

Δεν απαντώ στα περί ακροδεξιάς και δικτύων. Τα λέγουν όσοι δεν με γνωρίζουν. Με πληγώνει γιατί δεν είχα ποτέ μου σχέση με αυτόν τον πολιτικό χώρο, αλλά δεν θα απαντήσω. Οι συμπολίτες μου αντιλαμβάνονται τη γελοιότητα του χαρακτηρισμού μιας τσιγγάνας ως ακροδεξιάς. Καταλαβαίνουμε ότι με τη δράση μας φτιάξαμε τη δική μας κοινωνία πολιτών, βοηθήσαμε τους Δροσερίτες να καταλάβουν ότι έχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις. Στον αγώνα μας αυτό βρεθήκαμε αντιμέτωποι όχι μόνο με τον απύθμενο ρατσισμό μερίδας του τοπικού τύπου, αλλά και με τα ενεργούμενα του τουρκικού προξενείου που μας πιέζουν ,με νύχια και δόντια, να ομολογήσουμε τουρκική καταγωγή, από φόβο μήπως χάσει τη συσπείρωση και τη συνοχή της η μειονότητα.

Δυστυχώς, με δηλώσεις τους, δήθεν αριστεροί καθηγητές πανεπιστημίου μας μαλώνουν που επιμένουμε να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως τσιγγάνοι. Δεν έχουν βέβαια πατήσει το πόδι τους στο Δροσερό. Σιχαίνονται να πιούν ένα καφέ στα γραφεία του συλλόγου μας. Προτιμούν την ασφάλεια του Κολωνακίου. Μας αντιμετωπίζουν ως αναλώσιμες μονάδες στα παιγνίδια εντυπώσεων που θέλουν να παίξουν. Πού ήταν όλοι αυτοί όταν πριν ένα χρόνο οι τοπικές αρχές με απροκάλυπτό ρατσιστικό μένος έκλειναν το μοναδικό κέντρο εκπαίδευσης και δημιουργικής απασχόλησης στον οικισμό που έδινε καθημερινά ένα πιάτο φαγητό, ζεστή αγκαλιά και φροντίδα για τα τσιγγανόπουλα του Δροσερού; Τότε είχαμε την ευκαιρία να μετρήσουμε αυτούς που αληθινά νοιάζονται για μας, που δεν διστάζουν να σταθούν απέναντι στους μηχανισμούς που καταδυναστεύουν τον τόπο.

Με ενοχλεί που οι ιδέες τους περνούν για αριστερές. Ελπίζω πάντως, μετά την αδέξια, αλλά όντως συγκινητική προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να γίνει αντιληπτή στην αριστερά η φωνή των τσιγγάνων της Θράκης, εμάς που είμαστε η μειονότητα της μειονότητας, εμάς των ταπεινών, να κατάλαβαν ότι υπάρχουμε.

Να γίνει κατανοητή από την αριστερά η δυναμική που προέρχεται από τους απλούς ανθρώπους του χωριού μας και σκοπεύει να γιατρέψει βαθιές πληγές που, δεκαετίες ανήθικης πολιτικής και συναλλαγής με το προξενείο, μας κρατούν στο απόλυτο περιθώριο της κοινωνίας και ομήρους των γνωστών υπηρεσιών της Τουρκίας.

Εύχομαι επίσης ,κάποιοι «αριστεροί» που διέπρεψαν εναντίον μας τις τελευταίες ημέρες στα μέσα ενημέρωσης να προσπαθήσουν να συγκρατήσουν τον αβυσσαλέο τους ρατσισμό και την απέχθεια που νοιώθουν απέναντι σε αμόρφωτες τσιγγάνες, που τολμούν να κάνουν πολιτική για να βελτιώσουν τη ζωή των παιδιών τους και τις συνθήκες ύπαρξης των συγχωριανών τους. Ας αναρωτηθούν λοιπόν ποιους εξυπηρετούν με τους ψευδείς και συκοφαντικούς σε ορισμένες περιπτώσεις ισχυρισμούς τους σε βάρος μου όταν την ίδια επίθεση δέχτηκα από ακροδεξιές ομάδες στο διαδίκτυο.

Οι πανηγυρισμοί τους για την κατάληξη της υποψηφιότητάς μου μπορεί να προκαλούν προσωρινά θλίψη στους Ρομά της χώρας αλλά δεν μας απογοητεύουν. Νίκησαν μια γυναίκα τσιγγάνα που αγωνίζεται για τα δικαιώματα των Ρομά, αλλά δεν θα σταματήσουν τον αγώνα μας. Προτίμησαν να μην διαταράξουν τις σχέσεις τους με το τουρκικό προξενείο που είναι πιο σημαντικό από εμάς τους ασήμαντους τσιγγάνους της Θράκης.

Ρομ νάι κολάι του τε αβές
(Δεν είναι εύκολο να είσαι Τσιγγάνος)

Πρόταση βιβλίου: Η τέλεια ζωή του Γουίλιαμ Σίντις - του Morten Brask

Το βιβλίο δεν είναι βιογραφία ούτε μυθιστορηματική βιογραφία. Είναι μυθιστόρημα που βασίστηκε στη ζωή του ανθρώπου με το υψηλότερο IQ, ένα καλογραμμένο, γρήγορο, ωραίο μυθιστόρημα. Δεν γράφει πολλά από μαθηματικά, γεωμετρία κλπ. που ίσως θα σας φόβιζε να διαβάσετε, οπότε απολαύστε το και συγκινηθείτε με τις περιπέτειες που έζησε ο πιο έξυπνος άνθρωπος του πλανήτη που βασανίστηκε ψυχολογικά από τους ίδιους τους γονείς του,καθώς επίσης έπεσε και θύμα παιδικής βίας που είναι ένα πρόβλημα που αναβιώνει σε δραματικό βαθμό και στις μέρες μας.



William James Sidis (1898-1944): παιδί-θαύμα με τρομερές μαθηματικές γνώσεις και απίστευτη δεξιοτεχνία στις ξένες γλώσσες. Ο βαθμός νοημοσύνης του ήταν πάνω από 250, κάτι αξεπέραστο ως σήμερα. Το Χάρβαρντ τον δέχτηκε με τιμές μόλις στην ηλικία των 11 ετών και ως το τέλος της ζωής του ήξερε πάνω από σαράντα γλώσσες. Οι γονείς του, Μπόρις και Σάρα, ήταν γιατροί (ο πατέρας του ειδικός στην ψυχοπαθολογία). Εβραίοι και οι δύο, Ουκρανοί μετανάστες, ο μεν το έσκασε στη Νέα Υόρκη ως πολιτικός πρόσφυγας, η δε σώθηκε από τα πογκρόμ του 1889. Οι γνώσεις, ο χαρακτήρας και η πολυμάθεια του Μπόρις γοήτευσαν τη Σάρα, μια \"απλή\" συγκριτικά γιατρό και παντρεύτηκαν.
Ο Σίντις διάβαζε και απομνημόνευε από πολύ μικρή ηλικία, έφτασε στο σημείο να φτιάξει δική του πληρέστατη γλώσσα, με λεξιλόγιο, γραμματική και συντακτικό. Απόφοιτος του Χάρβαρντ, έδωσε διαλέξεις ήδη απότα 11 για την τέταρτη διάσταση, αφήνοντας άφωνους τους καθηγητές και τους φοιτητές. Στα 16 του πήρε το BA του με βαθμό cum laude (κάτι που δημιούργησε προστριβές με τη μητέρα του που περίμενε τη μέγιστη διάκριση και όχι αυτόν τον βαθμό). Το 1915 δίδαξε σε ηλικία 17 ετών στο Πανεπιστήμιο του Τέξας ευκλείδια και μη-ευκλείδια γεωμετρία, όμως η κοροϊδία που ζούσε από τους μεγαλύτερούς του ηλικιακά φοιτητές τον εξανάγκασαν σε παραίτηση.
Το 1919, υπέρμαχος της μη-βίας, ανακατεύτηκε με μια σοσιαλιστική ομάδα, που ονειρευόταν εργασία και δικαιοσύνη για όλους ανεξαιρέτως. Η διαδήλωση κατεστάλη βιαίως και ο Σίντις συνελήφθη. Καταδικάστηκε σε 18μηνη φυλάκιση, κάτι που αμαύρωσε για πάντα την προηγούμενη καριέρα του και κυρίως το όνομα των γονιών του και τη φήμη του ασύλου που ίδρυσαν στο μεταξύ. Οι γονείς του αναγκάστηκαν να τον κηρύξουν πνευματικώς ασταθή για να τον βγάλουν από τη φυλακή και τον έκλεισαν στο άσυλό τους με την απειλή αν δε συμμορφωθεί να τον παρατήσουν σε κανονικό ίδρυμα φρενοβλαβών. Ο Σίντις το έσακσε μετά από δύο χρόνια και αποσύρθηκει σε μια μοναχική ζωή, εργαζόμενος σε εταιρείες όπου ασκούσε λογιστικά καθήκοντα ήσυχα και διακριτικά. Πέθανε από εγκεφαλική αιμορραγία.

Αν και το βιβλίο έχει αρκετά κενά όπως: την επανεμφάνιση του φίλου του (Σάφμαν) από το εξωτερικό, την μοναχικότητα του Γουίλιαμ Σίντις που δεν  τεκμηριώνεται, αφού τον βλέπουμε και σε εξωστρεφείς ρόλους να προσπαθεί να «αλλάξει» τον κόσμο σε συλλογικές ομάδες. Ενώ θα μπορούσε να είχε εξαργυρώσει τις γνώσεις του αποτραβώντας τον εαυτό του από τους ανθρώπους που στην πλειοψηφία τους του φέρθηκαν άσχημα. Παρόλα αυτά, το μυθιστόρημα που βασίζετε σε αληθινή ιστορία έχοντας δραματικό ύφος καταδεικνύει με πολύ παραστατικό τρόπο την σκληρότητα της κοινωνίας και του τρόπου ζωής μας.    

Τα ναζιστικά γαρίφαλα!

Η δήλωση του Σφακιανάκη είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα της έλλειψης κριτικής ικανότητας και άποψης που μας διακατέχει, την οποία την συμπληρώνουμε με απόψεις «διάσημων» τους οποίους αρχικά τους θαυμάζουμε επειδή είναι καλοί στο αντικείμενο τους, στη συνέχεια όμως τους θεοποιούμε και αποδεχόμαστε τα λόγια τους σαν «ευαγγέλιο» . Κάπως έτσι ο Ρέμος στη Μύκονο το καλοκαίρι εξέφρασε τις «οργισμένες λαϊκές μάζες» και άλλοι γνωστοί τραγουδιστές  (γιατί δεν είναι κάτι παραπάνω) που ζούνε στον κόσμο της βιτρίνας πουλάνε το εύκολο αριστερό ή προοδευτικό ή αντιφασιστικό ή ακροδεξιό πνεύμα ανάλογα με τις περιστάσεις, και γενικά ότι έχει ζήτηση και τους συμφέρει ανά περίοδο, δηλώνοντας εισοδήματα κάτω των 20.000 ευρώ ετήσιος και καλύπτοντας τα υπόλοιπα σε «αντισυστημικές» off- shore εταιρίες. Άλλωστε ζούμε στη χώρα που είσαι ότι δηλώσεις. Θα είχε όμως ενδιαφέρον να σκεφτεί ο κάθε ένας από εμάς ποια θα ήταν η αντίδραση μας αν ακούγαμε τη δήλωση του Σφακιανάκη από κάποιον άγνωστο σε μια πλατεία; Πάντως «ελπίζουμε» να τον δούμε σύντομα και βουλευτή, θα συμπλήρωνε τέλεια το πάζλ του «καλλιτεχνικού και αθλητικού» πολίτικου κόσμου της χώρας με τον Πάντζα, τον Χαϊκάλη (που ούτε σαν ηθοποιοί δεν μπορούσαν να παίξουν τους βουλευτές ) και τον Δήμα, όπως άλλωστε γέμισε το κοινοβούλιο και στο παρελθόν με άτομα που κρινόντουσαν βάση καλλιτεχνικών και αθλητικών τους επιδόσεων πρώτιστος. Γιατί υπάρχει και η άλλη Ελλάδα που παρά τους αεροψεκασμούς «αντιστέκεται» σε μπουζούκια θέατρα ,γήπεδα, εκπομπές και σίριαλ.

Υ.Γ. Τελικά η ουσία στην οποία είναι εθισμένος ο Σφακιανάκης πρέπει να είναι το μίσος…

Πληρώσαμε ακριβά τη σπατάλη τους, πληρώνουμε ακριβότερα την οικονομία τους

Η απόφαση για το κλείσιμο της ΕΡΤ, η οποία όντως χρειαζόταν αναδιάρθρωση και κόψιμο των χρυσών συμβολαίων,  καθώς επίσης και έλεγχο και απόδοση ευθυνών για τις διαδικασίες  διορισμών που ακολουθηθήκαν τα προηγούμενα χρόνια, εκτός από το φασιστικό τρόπο με τον οποίο πάρθηκε και εκτελέστηκε η απόφαση, έχουμε να προσθέσουμε και την αναμενόμενη αποτυχία του σχεδίου της κυβέρνησης για την αναδιάρθρωση της ΕΡΤ. Καθώς εγκρίθηκε ποσό 21.843.616,67 εκατομμυρίων ευρώ για την αποζημίωση των απολυμένων εργαζομένων της πρώην ΕΡΤ, με επείγουσα απόφαση που υπογράφει ο αν. Υπουργός Οικονομικών Χ. Σταϊκούρας και αναρτήθηκε στο «Διαύγεια».  Εύλογα ερωτήματα που γεννιούνται από αυτή την απόφαση είναι εάν θα αποζημιωθούν και τα «μεγάλα» ονόματα της ΕΡΤ που είχαν ετήσια συμβόλαια και έληγαν το πολύ σε ένα μήνα μετά το κλείσιμο της ΕΡΤ (ήταν αδύνατο για την κυβέρνηση να περιμένει...). Σε όλο αυτό το άθλιο σκηνικό και κακοπαιγμένο από πλευράς υποκριτικής «έργο» αξίζει να σημειωθούν και να προστεθούν και τα κριτήρια πρόσληψης που χρησιμοποιήθηκαν για το νέο φορέα της Δημόσιας Τηλεόρασης (ΔΤ), που μόνο «φωτογραφικά» μπορεί να τα χαρακτηρίσει  ένας άνθρωπος με στοιχειώδη νοημοσύνη. Επίσης είναι βέβαιο ότι και με τις συχνότητες της ΕΡΤ που περισσεύουν θα ακολουθηθεί το «πετυχημένο» παράδειγμα του 902. Δηλαδή οι συχνότητες θα πουληθούν σε έναν ιδιώτη-επενδυτή-«Σωτήρα», άλλωστε σε «ελεύθερη» αγορά ζούμε και σαν νέο-φιλελεύθεροι πρέπει να συμπεριφερόμαστε και να αποδεχόμαστε ότι όλα έχουν μια τιμή ακόμη και η ιδεολογία, όταν αλλάξει το οικονομικό σύστημα τότε μπορούμε να αλλάξουμε και «εμείς»… Και αυτό έχουν αρχίσει να το ενστερνίζονται όλο και περισσότεροι μέσα στην κοινωνία δυστυχώς ή ευτυχώς. Εκτός και αν λειτουργήσουν τα ουμανιστικά ένστικτα της κυβέρνησης και παραχωρήσει τις συχνότητες δωρεάν όπως έκανε και με της ψηφιακές συχνότητες. Άλλωστε ο επιχειρηματίας είναι «φίλος» μας θα πάρει το σταθμό για το καλό μας, με σκοπό να μας προσφέρει «ψυχαγωγία» και «ενημέρωση» . 

 Το σχόλιο με το οποίο θα ήθελα να κλείσω είναι ότι σε μια κοινωνία που στερεύει από αξίες και σε μια πολιτεία που ξεπουλάει ότι έχει αξία, δεν υπάρχουν πάρα μόνο τα παραπάνω σενάρια και αυτά τους αξίζουν. 

Ανακοίνωση για τις Δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις

  Στη συνεδρίαση της 16ης Οκτωβρίου του Δ.Σ. Δήμου Καρπενησίου σε θέμα ημερήσιας διάταξης η Δημοτική Αρχή εισηγήθηκε την εκμίσθωση των δημοτικών γηπέδων 5X5 του Καρπενησίου (Αγίων Ευρυτάνων και Προφήτη Ηλία). Παρόλο που είχε αρνητική απόφαση κατά πλειοψηφία από το Συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας Καρπενησίου. Όμως η Δημοτική Αρχή πέρασε πλειοψηφικά την απόφαση για εκμίσθωση των γηπέδων στο Δημοτικό Συμβούλιο. Σύσσωμη η αντιπολίτευση και ο Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Καρπενησίου (δεσμευόμενος της πλειοψηφικής απόφασης του Συμβουλίου του) καταψήφισαν την πρόταση της Δημοτικής Αρχής.

  Επειδή όμως γίνομαι δέκτης πολλών μηνυμάτων ότι εγώ «επέβαλα» την μίσθωση των αθλητικών εγκαταστάσεων του Δήμου, και αφού δεν καλύπτει το «ραδιόφωνο της πόλης» τα Δημοτικά Συμβούλια, ώστε να ενημερώνετε όποιος δημότης θέλει και δεν έχει ή δεν ξέρει να χειρίζεται το διαδίκτυο (το «ραδιόφωνο της πόλης» καλύπτει μόνο καμπάνιες για την ανακύκλωση όταν το χρηματοδοτεί η Δημοτική Αρχή με 10.000 ευρώ.). Οπότε μπορεί ο καθένας εύκολα να διαδίδει ότι θέλει και όπως το θέλει. Γι' αυτό είμαι υποχρεωμένος να ξεκαθαρίσω και να παρουσιάσω την θέση μου, καθώς και τη θέση των συναδέλφων μου της μειοψηφίας  και να βγάλω τη «λάσπη» που με μεγάλη ευκολία έριξαν πάνω μου.

  Η Δημοτική Αρχή στο τελευταίο Συμβούλιο έφερε πρόταση για να δώσει τα δημοτικά γήπεδα 5Χ5 του Καρπενησίου σε ιδιώτη, έναντι αμοιβής από τους δημότες που θα κάνουν χρήση, και θα αναλάβει την «συντήρηση» και την φύλαξή τους από τους δημότες που παρουσιάζονται σαν ομάδα χούλιγκανς που προκαλούν φθορές και που ο Δήμος δεν μπορεί να ελέγξει και να αναλάβει το κόστος συντήρησης των φθορών  αυτών. (Ο ιδιώτης σαφώς δεν θα έχει τέτοια διλλήματα, δεν θα τα συντηρεί καθόλου). Αξίζει να σημειωθεί δε ότι το κόστος κατασκευής και βελτίωσης για τα 2  γήπεδα 5Χ5 ξεπέρασε τα 70.000 ευρώ για το καθένα. Και στο νέο τεχνικό Πρόγραμμα του 2014 θα προστεθούν επίσης: α) για το γήπεδο στους Αγίους  Ευρυτάνες, κόστος ηλεκτροφωτισμού  6.000 ευρώ, και β) για το γήπεδο στον Προφήτη Ηλία, κόστος περίφραξης (για τον φράχτη που είδει υπάρχει) 7.000 ευρώ. Αυτή η φιλοσοφία της δημοτικής αρχής βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τον θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης και σε απόλυτη ταύτιση με την ιδιωτική οικονομία, και συγκεκριμένα με τις βασικές αρχές των πολυεθνικών εταιρειών σε σχέση με την εκμετάλλευση ακινήτων.

  Η δική μου θέση όπως και σύσσωμης της αντιπολίτευσης ήταν και είναι: Στα γήπεδα να έχουν ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση όλοι οι δημότες. Και η ερώτησή μου ως προς τον Δήμαρχο και τους Συμβούλους του ήταν: Αφού ο Δήμος δεν μπορεί να καλύψει το κόστος να παίζουν και να αθλούνται δωρεάν οι δημότες και τα παιδιά τους, πως μπορεί να καλύπτει από την αρχή της θητείας του σαν Δημοτική Αρχή το κόστος λειτουργίας ακαδημιών (Μπάσκετ και ποδοσφαίρου) που εισπράττουν μηνιαίες συνδρομές από τα μέλη τους και χρησιμοποιούν τα δημοτικά γήπεδα; Δεσμεύοντας τα χωρίς να πληρώνουν ούτε ένα συμβολικό ποσό για τα έξοδα συντήρησης των γηπέδων που τα πληρώνει όλα ο Δήμος. Δηλαδή για να παίξουν δωρεάν οι δημότες η Δημοτική Αρχή δεν μπορεί να καλύψει τα έξοδα, όταν όμως πληρώνουν οι δημότες τον ιδιώτη καλύπτει το 100% των εξόδων; Αυτό ίσως είναι που ακούγετε ολοένα και συχνότερα και στον τόπο μας: «ότι το κράτος είναι κακός επενδυτής» άλλα ποιος ευθύνεται για αυτό ; Βέβαια σε ορισμένες περιπτώσεις είναι οφθαλμοφανές ότι οι ιδιοκτήτες αυτών των ακαδημιών έχουν στενές σχέσεις με τη δημοτική ομάδα του Δημάρχου. Ο Δήμαρχος μόλις άκουσε την ερώτησή μου αντί  να μου απαντήσει  πως έδειξε αυτή την ανοχή τόσα χρόνια, «πέταξε τη σκούφια» του από την φορολαγνεία που τον διακατέχει να μου πει ότι και αυτοί θα πληρώσουν, απλά ξεκινάμε από τα γήπεδα 5Χ5. Ελπίζω οι αναγνώστες να έχουν την ικανότητα να αντιληφθούν ότι το νόημα της ερώτησης μου δεν ήταν αυτό που δεν μπόρεσε ο Δήμαρχος να ερμηνεύσει.

   Μπορεί κάποιοι να οραματίζονται τον μικρό μας Δήμο σαν μια απέραντη off-shore εταιρία που θα βολεύονται εταίροι και ημέτεροι εκμεταλλευόμενοι δημόσια περιουσία. Άλλωστε σύντομα θα έρθει στο Δημοτικό Συμβούλιο πρόταση για την παραχώρηση ή το ξεπούλημα του αθλητικού κέντρου σε ιδιώτη που τόσο καταχειροκροτήθηκε ως «μοχλός» ανάπτυξης σε όποια λαϊκή συνέλευση το ανέφερε η Δημοτική Αρχή, μόνο που ο κόσμος δεν σκέφτηκε πριν χειροκροτήσει ότι θα δώσουμε κάτι που φτιάχτηκε με δημόσια χρήματα και δεν έχει πρόβλημα βιωσιμότητας, για να γίνει μοχλός ανάπτυξης της «τσέπης» ενός ιδιώτη που θα βρίσκετε εκτός Ευρυτανίας, που και εντός να ήταν δεν θα άλλαζε κάτι στη στάση μας . Εμάς να μας επιτρέψουν να έχουμε άλλη άποψη και να μην διαδίδεται από το περιβάλλον παραπληροφόρησης που έχει στηθεί στο Καρπενήσι ότι είμαστε ομοϊδεάτες τους και εκφραστές των  νέο-φιλελεύθερων ιδεών τους. Εμείς θέλουμε οι δημότες να έχουν δωρεάν και ελεύθερη πρόσβαση στις δημοτικές εγκαταστάσεις όπου αυτό είναι δυνατόν, άλλα και η λειτουργία των συλλόγων που είναι κερδοσκοπικοί και εκμεταλλεύονται δημοτικές εγκαταστάσεις να έχει και συνέπειες και υποχρεώσεις ως προς τον Δήμο και τους δημότες. Όταν όμως δεν είναι κερδοσκοπικού χαρακτήρα τα σωματεία/σύλλογοι και επιτρέπουν στους δημότες να μετέχουν δωρεάν σε αυτά, ευχαρίστως να τους παραχωρεί και ο Δήμος  δωρεάν τις εγκαταστάσεις  του. Και κλείνοντας να προτείνω στον Δήμαρχο αφού δεν μπορεί να απασχολήσει κάποιον υπάλληλο να επιβλέπει τα γήπεδα  5Χ5 ,μπορεί να βάλει κάποιον από την περίφημη «εθελοντική» του ομάδα που δουλεύει νυχθημερόν και άμισθη  για το καλό του τόπου, από καλοθελητές και εθελοντές άλλωστε έχει περίσσευμα η παρούσα Δημοτική Αρχή.

Γιάννης Ίβρος  Δημοτικός σύμβουλος

(επικεφαλής της δημοτικής ομάδας Βαγγέλη Καρφή στην τελευταία συνεδρίαση της 16/10/2013, απόντος του Αρχηγού)